ενεργητική φωνή

	οριστική	υποτακτική	προστατική	μετοχή
ενεστώτας	λύνω	να λύνω	λύνε, λύσετε	λύνοντας
παρατατικός	έλυνα
μέλλ. εξακ.	θα λύνω
μέλλ. στιγ.	θα λύσω
αόριστος	έλυσα	να λύσω	λύσε λύσετε
παρακείμενος	έχω λύσει
υπερσυντέλικος	είχα λύσει
συντ. μέλλοντας	θα έχω λύσει

παθητική φωνή

	οριστική	υποτακτική	προστατική	μετοχή
ενεστώτας	λύνομαι	να λύνομαι	λύνου, λύνεστε	λυνόμενος
παρατατικός	λυνόμουν
μέλλ. εξακ.	θα λύνομαι
μέλλ. στιγ.	θα λυθώ
αόριστος	λύθηκα	να λυθώ	λύσου, λυθείτε
παρακείμενος	έχω λυθεί	να έχω λυθεί		λημένος-η-ο
υπερσυντέλικος	είχα λυθεί
συντ. μέλλοντας	θα έχω λυθεί

κλιτά μέρη του λόγου

άρθρο	οριστικό: ο η το, αόριστο: ένας μία ένα
ουσιαστικό	πρόσωπο ζώο πράγμα ενέργεια κατάσταση ιδιότητα
επίθετο	κλιτές λέξεις που δείχνουν τι λογής είναι το ουσιαστικό έχουν τρεις βαθμούς: θετικό, συγκριτικό και υπερθετικό	καλός-ή-ό, όμορφος-η-ο σαφής-ής-ές
αντωνυμία	προσωπική: εγώ εσύ αυτός, δεικτική: εκείνος εκείνη εκείνο
ρήμα	γράφω γράφομαι ποτίζω σκέφτομαι
μετοχή	εργαζόμενος φαγωμένος

άκλιτα μέρη του λόγου

επίρρημα	ακλιτες λέξεις που προσδιορίζουν ένα ρήμα και δείχνουν τόπο, χρόνο, τρόπο, ποσό, βεβαίωση, δισταγμό, άρνηση πχ: εδώ επάνω χτες έτσι ευχαρίστως	τοπικά	εδώ εκεί παντού αλλού κάπου πέρα μακριά κοντά
		χρονικά	κάποτε παλιά πέρισυ φέτος πότε-πότε
		τροπικά	έτσι κάπως καλά κακά αλλιώς
		ποσοτικά	τόσο πολύ περισσότερο αρκετά
		βεβαωτικά	ναι μάλιστα βέβαια
		διστακτικά	ίσως πιθανόν
		αρνητικά	όχι
πρόθεση			με από για μετα παρά κατά αντί
συνδυασμός			και αν είτε αλλά ώστε για να
επιφώνημα			ω! πωπω! μπράβο! μπα!